بازی کودکان ژان پیاژه روانشناس سوئیسی بود او درباره بازی کودکان تقسیم بندی انجام داد معتقد بود زمانی که کودک به دنیا می آید بازی آغاز میشود و در ابتدای تولد برای تعامل با سازگاری با محیط اطراف خود کارهایی را انجام میدهد که به اراده خودش نیست و سپس بعد از رشد همه جانبه جسمی و فکری توانایی انجام کارهای ارادی را به دست میآورد و می تواند از صدا و حرکت های افراد مختلف تقلید کند به عنوان مثال زمانی که مادر به کودک می گوید بگو: بابا کودک سعی میکند آن را تکرار کند یا زمانی که کودک برادر یا خواهر بزرگتری داشته باشد و وقتی که او دیوار ها را خط خطی می کند کودک نیز همان کار را انجام می دهد. تقسیم بندی بازی ها از نظر پیاژه : ۱٫بازی های تمرینی:از بدو تولد تا ۲ سالگی کودک در این مرحله با استفاده از حواس خواص خود محرک های مختلفی را میشنود لمس می کند می بیند و حتی با حرکت دادن دست ها و پاها به آنها واکنش نشان می دهد. به عنوان مثال زمانی که مادر لباس قرمز میپوشد کودک با دیدن مادر شروع به دست و پا زدن می کند و به جذابیت رنگ قرمز واکنش نشان می دهد یا زمانی که به کودک اسباب بازی داده می شود کودک آن را لمس میکند و تکان میدهد. در این مرحله کودک سعی می کند کارهایی که انجام میدهد را تکرار کند تا به مهارت برسد به عنوان مثال آن قدر اسباب بازی از دست کودک میافتد تا مهارت آن را پیدا کند که آن را درست بگیرد. ۲٫بازی های نمادین: از ۲ تا ۵ سالگی کودک در این مرحله سعی دارد تا موقعیت واقعی را با تخیل برای خودش تغییر دهد و آنچه را که می خواهد برای خودش به وجود آورد مثلاً زمانی که کودک با بالش های کوچک و بزرگ برای خودخوان می سازد سعی می کند نیاز آن که برای خود خانهای داشته باشد را با ساختن این خانه برطرف کند یا زمانی که کودک بر روی یک صندلی می نشیند و در تخیل برای خود ماشین فرض میکند استارت میزند، بوق میزند و… و برای خود رانندگی میکند. در این مرحله والدین نیز نقش مهمی دارند و نباید برای کودکان باید و نباید قرار دهند و قید و شرطی مشخص کنند تا کودکان بتوانند از بازی که انجام میدهند لذت ببرند.
- بازی های با قاعده : از ۴ تا ۷ سال
آخرین دیدگاهها